خاطره

اذوب عشقا فى هواكى واسبح فى بحر عينيك عند رؤياكى

انام مستيقظا حتى لا افارق بهاء محياكى

حقا احيانا اشعر انى ابغضك واتمنى لولم اكن لكى واتمنى ان انساكى

لكن ماباليد حيله فأعود ثانية اشم روائح الثرى اسفل قدماكى

واشعر ساعتها وانا جاث على ركبتيا بانى ملك متوج على عرش سماك

لست ساديا اهوى تعذيب نفسى لكنى والله احبك واكتب الشعرحبا ببهاكى

ياوردة يشتم منها كل غاد وات اليس لى حقا ان امنع عنك كل من عداكى

ياحبيبة احبك اموت عشقا اذوب فيك يامصدر الهامى وحنينى واشواقى

تقولين ماذا تخافين منى تخافين يوما ان انساكى ؟

وهل لمحبا يرتدى ثوب الجنون والهوى القدره على ان ينساكى

انتى من فى هواكى جن الكثير وتحطمت قوافى الشعرمن اجلك عبر الاثير

يابنت المعز والنيل والاهرامات وقاهرة كل من عاداكى

انتى روحى ومهما كان منك كيف لى ان انساكى

يامصر حقا تعب فيكى وافتقر الكثير لكنك فى القلب محبوبة عشت لنا وعاش من سماكى